Kim Jesteśmy

Światowa Konferencja Instytutów Świeckich

Światowa Konferencja Instytutów Świeckich (CMIS ) została założona w 1972 roku a w 1974 otrzymała aprobatę Stolicy Apostolskiej. Jej celem jest organizacja i współpraca pomiędzy Instytutami Świeckimi tak aby mogły one “naprawdę być w świecie zaczynem do wzmocnienia i wzrostu Ciała Chrystusowego”, którym jest Kościół. (Dekret o przystosowanej odnowie życia zakonnego, Perfectae caritatis, 11). W ten sposób CMIS pomaga każdemu Instytutowi w pełni realizować swoje własne cele.

Konkretnie rzecz ujmując, CMIS:

1. Przysługuje się do utrzymywania kontaktów, wymiany doświadczeń oraz braterskiej pomocy wśród istniejących Instytutów Świeckich. Jest w stałym kontakcie, zawsze w duchu służby, z pozostałymi grupami do których zalicza się zarówno instytuty o charakterze lokalnym jak i Krajowe Konferencje Instytutów Świeckich.

2. Promuje studia i badania dążące do poszerzenia obecnej misji Instytutów Świeckich, biorąc za podstawę dokumenty Stolicy Apostolskiej i II Soboru Watykańskiego, a także doświadczenia samych instytutów.

3. Wyraża potrzeby, zainteresowania i opinie Instytutów Świeckich przed Stolicą Apostolską. (zaczerpnięte z art. 1 Statutu)

"CMIS jest miejscem spotkania, wymiany i poszukiwania w służbie Instytutów Świeckich." (art. 2 Statutu)

 

Komitet Wykonawczy

Podczas Zgromadzenia Ogólnego w Rzymie w sierpniu 2022 r. wybrano nową Radę Wykonawczą, aw jej ramach nową Prezydium CMIS. Prezydencja składa się z trzech członków z Brazylii i Włoch: Elba Catalina Fleita (przewodnicząca), Antonio Vendramin i Barbara Pandolfi. Pozostałych sześciu członków Rady Wykonawczej pochodzi z Kanady, Hiszpanii, Dominikany, Burundi, Francji i Słowacji.

Statuty CMIS

Instytuty świeckie zostały uznane i zatwierdzone 2 lutego 1947 roku przez papieża Piusa XII, który ogłosił Konstytucję apostolską Provida Mater Ecclesia; później dołączono inne teksty: Motu proprio Primo feliciter (1948), następnie dekret Soboru Watykańskiego II Perfectae caritatis (nr 11) w 1965 roku oraz adhortację apostolską Vita consecrata (zwłaszcza nr 10) z 1996 roku.

W 1983 roku Kodeks Prawa Kanonicznego przypomniał normy wspólne wszystkim instytutom życia konsekrowanego i wyróżnił normy specyficzne dla Instytutów świeckich:

"Instytut świecki jest instytutem życia konsekrowanego, w którym wierni żyjący w świecie dążą do doskonałej miłości i starają się przyczynić do uświęcenia świata, zwłaszcza od wewnątrz” (kanon 710).

"Członek instytutu świeckiego mocą swojej konsekracji nie zmienia własnej pozycji kanonicznej w Ludzie Bożym, świeckiej lub duchownej, z zachowaniem przepisów prawa, dotyczących instytutów życia konsekrowanego” (kanon 711).

Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego

Prot. N. I.s. 6461/12

DEKRET

Charyzmat życia konsekrowanego, włączony w trynitarną historię zbawienia jako forma jej realizacji i jej żywego głoszenia, zobowiązuje każdą osobę konsekrowaną do rozwijania duchowości komunii, przejawiającej się w stylach życia otwartych na wymiar misyjny. W tym właśnie kontekście sytuuje się Światowa Konferencja Instytutów Świeckich (CMIS), jako rzeczywistość powołana do ułatwiania kontaktów między Instytutami i współpracy kościelnej zgodnie ze specyfiką konsekracji świeckiej.

Doświadczenie niemal czterdziestu lat od czasu kanonicznego ustanowienia CMIS potwierdziło znaczenie takiej instytucji budującej jedność między Instytutami Świeckimi na całym świecie. Czas ten umożliwił ponadto większe sprecyzowanie natury CMIS – wielość charyzmatów w specyficzny sposób przyczynia się do tego, by Kościół coraz głębiej urzeczywistniał swoją naturę sakramentu wewnętrznego

W celu dokładniejszego określenia posługi CMIS i różnych środowisk współpracy między Instytutami, w powiązaniu z innymi formami życia konsekrowanego i w głębokim dialogu z Pasterzami, po wykonaniu pracy przygotowawczej, która zaangażowała wszystkie Instytuty, Zgromadzenie Odpowiedzialnych Generalnych przyjęło nowe Statuty Konferencji i teraz prosi o ich zatwierdzenie.

Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego po dokładnym przeanalizowaniu przedłożonej dokumentacji i po otrzymaniu wiadomości, że w dniu 30 października 2012 roku Ojciec Święty życzliwie przyznał CMIS cywilną osobowość prawną w Państwie Watykańskim,

ZATWIERDZA

nowy tekst Statutów CMIS z modyfikacją art. 4, na podstawie egzemplarza zachowanego w swoim Archiwum, uznając jego zgodność z normami Prawa Kanonicznego.

bez względu na jakiekolwiek odmienne postanowienia.

Wydano w Watykanie, 4 grudnia 2012

Card. João Braz de Aviz, Prefekt
P. Sebastiano Paciolla, OCist., Podsekretarz

CZĘŚĆ 1

Art. 1. Światowa Konferencja Instytutów Świeckich (CMIS) jest instytucją zapewniającą jedność, mającą na celu ułatwianie współpracy między Instytutami Świeckimi, tak, aby należące do niej Instytuty były w świecie – jak mówi Sobór Watykański II –skuteczniejszym „zaczynem do wzmocnienia i wzrostu Ciała Chrystusowego” (Perfectae Caritatis, 11). Pomaga także każdemu Instytutowi w lepszej realizacji jego własnego celu.

Celem CMIS jest między innymi

  • a) ułatwianie kontaktów, wymiany doświadczeń i służenie braterską pomocą między Instytutami. CMIS w duchu służby utrzymuje regularne kontakty z innymi organizacjami, jak Konferencje krajowe i terytorialne;
  • b) wspieranie działań w tych rejonach świata, gdzie życie konsekrowane dopiero kiełkuje, towarzyszenie inicjatywom tworzenia konferencji krajowych i terytorialnych;
  • c) prowadzenie dialogu ze Stolicą Apostolską na temat dróg rozwoju świeckiego życia konsekrowanego w świecie; Ce droit ne peut être exercé en fait qu'après l'acceptation explicite des Statuts de la CMIS. selon les modalités établies par le Conseil exécutif.
  • d) popieranie studiów i badań służących głębszemu zrozumieniu natury i aktualnej misji Instytutów świeckich, na podstawie dokumentów Magisterium Kościoła i z uwzględnieniem doświadczeń samych Instytutów;
  • e) przedstawianie Stolicy Apostolskiej potrzeb, spraw i poglądów Instytutów;

Każdy Instytut zachowuje prawo do bezpośredniego kontaktowania się ze Stolicą Apostolską.

Art. 2. CMIS działa w pełnej jedności ze Stolicą Apostolską.

W związku z tym:

  • Jest służebnym wobec Instytutów miejscem spotkania, wymiany doświadczeń i poszukiwań, w duchu zdrowego pluralizmu i w ramach Statutów CMIS.
  • Jej struktura i funkcjonowanie respektują autonomię Instytutów Świeckich w określaniu własnych form życia i apostolatu, zgodnie z ich charyzmatem i z normami Kościoła.

Art. 3. Członkowie

Członkami CMIS są z urzędu Instytuty świeckie zatwierdzone przez Kościół na prawie diecezjalnym lub papieskim, reprezentowane przez swoich Odpowiedzialnych Generalnych.

Art. 4. Siedziba społeczna

Światowa Konferencja Instytutów Świeckich (CMIS), której w dniu 30 października Ojciec Święty życzliwie przyznał watykańską cywilną osobowość prawną, ma siedzibę społeczną w Państwie Watykańskim.

Część 2

Organizacja i funkcjonowanie CMIS

Art. 5. Funkcjonowanie CMIS zapewniają Zgromadzenie Generalne i Rada Wykonawcza.

A. Zgromadzenie Generalne

Art. 6. Zgromadzenie Generalne jest główną instancją w ramach CMIS.

Art 7. W skład Zgromadzenia wchodzą Odpowiedzialni Generalni. W razie niemożności uczestnictwa w zebraniu każdy Odpowiedzialny Generalny może wybrać delegata na zastępstwo spośród członków swojego Instytutu. Delegat ten musi przed otwarciem Zgromadzenia przedstawić sekretarzowi Rady Wykonawczej pisemne pełnomocnictwo.

Odpowiedzialność za Światową Konferencję Instytutów Świeckich ponosi wyłącznie Zgromadzenie. Aby mogło ono działać w sposób ważny, musi wziąć w nim udział ponad połowa uprawnionych do tego członków.

Odpowiedzialni Generalni mają czynne prawo wyborcze (prawo do głosowania) i bierne prawo wyborcze (prawo do zostania wybranym). Delegaci mają tylko prawo czynne.

Członkowie ustępującej Rady Wykonawczej, którzy przestali być Odpowiedzialnymi Generalnymi, uczestniczą w Zgromadzeniu Generalnym bez prawa głosu.

Art 8. Przewodniczący Konferencji krajowych i/lub kontynentalnych są zaproszeni do udziału w Zgromadzeniach Generalnych z prawem głosu, ale bez czynnego i biernego prawa wyborczego, chyba że są również Odpowiedzialnymi Generalnymi swoich Instytutów.

Art. 9. Zadania

Zgromadzenie Generalne ma następujące zadania:

  1. głosowanie nad decyzjami względną większością głosów, z wyjątkiem decyzji wymienionych w art. 24;
  2. wybór Prezydium lub moderatora (moderatorki), który prowadzi obrady i kieruje pracami Zgromadzenia oraz przekazuje jego Akta Stolicy Apostolskiej;
  3. dyskusja i głosowanie nad porządkiem obrad zaproponowanym przez Radę Wykonawczą;
  4. przyjmowanie sprawozdania z działalności Rady Wykonawczej;
  5. ustalanie kryteriów określających udział finansowy;
  6. omawianie propozycji wyrażających potrzeby, zainteresowania, opinie Instytutów świeckich do przedłożenia Stolicy Apostolskiej i głosowanie nad tymi propozycjami;
  7. ustalanie kierunków działań Rady Wykonawczej do następnego Zgromadzenia;
  8. zatwierdzanie regulaminu wyborczego;
  9. wybór Rady Wykonawczej zgodnie z regulaminem wyborczym;
  10. w razie potrzeby głosowanie nad poprawkami do Statutów;
  11. wybór trzyosobowej komisji, która przeprowadza wybory. Komisja ta organizuje przebieg wyborów zgodnie z regulaminem wyborczym.

Art. 10. Zwyczajne Zgromadzenie Generalne

Zgromadzenie Generalne zbiera się na zwyczajne posiedzenie raz na cztery lata. Datę i miejsce proponuje poprzednie Zgromadzenie. Rada Wykonawcza informuje Instytuty o wybranym temacie. Instytuty powinny otrzymać zawiadomienie na rok przed planowanym Zgromadzeniem.

Art. 11. Nadzwyczajne Zgromadzenie Generalne

W razie konieczności można zwołać Nadzwyczajne Zgromadzenie Generalne. Zostaje ono zwołane przez Radę Wykonawczą na wniosek co najmniej dwóch trzecich (2/3) członków Zgromadzenia lub co najmniej połowy (½) Odpowiedzialnych Generalnych. Zawiadomienie należy rozesłać na trzy (3) miesiące przed posiedzeniem, zamieszczając w nim temat i powody zebrania.

Zgromadzenia nadzwyczajne mogą wybrać nową Radę, jeśli uznają to za konieczne i za zgodą Stolicy Apostolskiej.

B. Rada Wykonawcza

Art. 12. Natura

Rada Wykonawcza realizuje wytyczne Zgromadzenia. Jest wybierana na cztery (4) lata.

W razie zaistnienia ważnych wydarzeń dotyczących udziału CMIS w życiu Kościoła, co do których Zgromadzenie nie wyraziło swojej opinii, Rada Wykonawcza musi wpierw zasięgnąć rady wszystkich Instytutów, chyba że chodzi o sprawy pilne i jednostkowe.

Art. 13. Skład Rady Wykonawczej

Rada Wykonawcza składa się z dziewięciu (9) Odpowiedzialnych Generalnych. Jej skład ma wyrażać pluralizm Instytutów; dla zapewnienia tego pluralizmu Zgromadzenie zatwierdza regulamin wyborczy.

Wszyscy członkowie Rady są współodpowiedzialni w równym stopniu. W związku z tym każdy z nich jest informowany o wszystkich działaniach pozostałych członków i sekretariatu, a Rada decyduje o przydzielaniu zadań wedle potrzeb i możliwości.

Art. 14.  Wybory do Rady Wykonawczej

Bierne prawo wyborcze mają wszyscy Odpowiedzialni Generalni – obecni na Zgromadzeniu lub nieobecni – po wyrażeniu zgody, za wyjątkiem tych, którzy byli już wybrani do Rady Wykonawczej na dwie kolejne kadencje. Wybory zostają przeprowadzone zgodnie z regulaminem wyborczym.

Art. 15. Funkcje Rady Wykonawczej

Rada Wykonawcza zbiera się co najmniej raz do roku.

Rada Wykonawcza pełni następujące funkcje:

  1. wybór Prezydium bezwzględną większością głosów do drugiej tury głosowania włącznie. W trzeciej turze głosowania wystarczy względna większość. W razie otrzymania równej liczby głosów wybór pada na najmłodszego kandydata;
  2. głosowanie decyzji względną większością głosów, chyba że Statuty postanawiają inaczej;
  3. podejmowanie inicjatyw koniecznych dla wprowadzania w życie decyzji Zgromadzenia;
  4. zatwierdzanie rocznych sprawozdań finansowych i rocznych preliminarzy budżetowych;
  5. przygotowanie następnego Zgromadzenia Generalnego i jego porządku obrad po konsultacji z członkami CMIS;
  6. zwoływanie Zgromadzenia i zapewnianie jego praktycznej organizacji;
  7. przedstawienie Zgromadzeniu Generalnemu do zatwierdzenia sprawozdania z działalności i sprawozdania finansowego z ostatnich czterech lat;
  8. zwoływanie w razie konieczności Zgromadzenia nadzwyczajnego;
  9. mianowanie sekretarza i skarbnika względną większością głosów, na czas określony przez Radę;
  10. regularne informowanie właściwej Kongregacji i Instytutów o swojej działalności.

Rada Wykonawcza odpowiada za funkcjonowanie grup roboczych, które sama tworzy, i za pojedyncze sesje organizowane w celu pogłębiania natury i misji Instytutów Świeckich.

Art. 16. Zastępowanie członka Rady Wykonawczej

Odpowiedzialny Generalny Instytutu Świeckiego, członek Rady Wykonawczej, którego kadencja Odpowiedzialnego Generalnego dobiega końca przed kolejnym Zgromadzeniem, nadal jest członkiem Rady Wykonawczej, jeśli jego Instytut nie cofnie mu upoważnienia.

W przeciwnym razie, bądź też w przypadku niemożności sprawowania funkcji przez członka Rady Wykonawczej lub jego dymisji, Rada wyznacza na jego miejsce kogoś innego, biorąc pod uwagę pełną listę kandydatów wyłonionych podczas Zgromadzenia i pluralizm Instytutów Świeckich.

Art. 17.  Prezydium

Rada Wykonawcza wybiera ze swego grona trzech członków, którzy tworzą Prezydium.

Osoba, która uzyska największą liczbę głosów, otrzymuje tytuł Przewodniczącego Rady. W przypadku uzyskania równej liczby głosów wybrany zostaje młodszy kandydat. Nie ma on żadnej władzy decyzyjnej, działa jako koordynator Rady i przedstawiciel CMIS.

W przypadku niemożności sprawowania funkcji przez członka Prezydium lub jego dymisji, pozostali członkowie Prezydium informują o tym Radę, która na najbliższym zebraniu przeprowadzi nowe wybory do Prezydium.

Art. 18. Zadania Prezydium:

Zadaniem Prezydium jest zapewnienie ciągłości funkcjonowania Rady Wykonawczej i realizowanie jej decyzji. Do zadań Prezydium należy m.in.:

  • przygotowanie i prowadzenie zebrań Rady Wykonawczej;
  • zapewnienie obiegu informacji między członkami Rady Wykonawczej;
  • utrzymywanie więzi z właściwymi Kongregacjami;
  • ustalanie norm niezbędnych dla funkcjonowania sekretariatu;
  • przedstawianie Radzie Wykonawczej rocznych sprawozdań finansowych i rocznych preliminarzy budżetowych;

Prezydium regularnie informuje Radę Wykonawczą o swoich działaniach.

Art. 19. Sekretarz

Sekretarz jest mianowany przez każdą Radę Wykonawczą bezwzględną większością głosów. Zostaje wybrany spośród członków Instytutów. Pełniąc swoją funkcję, podlega Radzie Wykonawczej i bierze udział w zebraniach bez prawa głosu.

Długość i formę kadencji określa Rada. Po zakończeniu kadencji ustępujący sekretarz kontynuuje swoją funkcję do czasu mianowania jego następcy.

Główne obowiązki Sekretarza to:

  • zapewnienie dobrego funkcjonowania sekretariatu;
  • redagowanie, a następnie podpisywanie wraz z Prezydium sprawozdań z zebrań Rady Wykonawczej i Prezydium;
  • przygotowywanie dokumentów na zebrania Rady Wykonawczej i Zgromadzenia Generalnego;
  • zapewnienie łączności między Radą Wykonawczą i Odpowiedzialnymi Generalnymi;
  • przechowywanie archiwów CMIS;
  • prowadzenie regularnej korespondencji;
  • aktualizowanie oficjalnego wykazu Instytutów świeckich i Odpowiedzialnych Generalnych;
  • zajmowanie się środkami łączności i rozpowszechnianie informacji za ich pośrednictwem.

 Sekretarz może reprezentować CMIS na oficjalnych spotkaniach, z upoważnienia Przewodniczącego.

Art. 20. Skarbnik

Skarbnik jest mianowany przez każdą Radę Wykonawczą. Pełni swoją funkcję podlegając Radzie Wykonawczej i w ścisłej współpracy z Sekretarzem.

Główne obowiązki Skarbnika to:

  • zarządzanie finansami i prowadzenie księgowości CMIS;
  • współpraca z Sekretarzem dla zapewnienia wpływu rocznych składek członkowskich od Instytutów;
  • przygotowanie i przedstawianie rocznych sprawozdań finansowych i rocznych preliminarzy budżetowych;
  • podpisywanie dokumentów dotyczących zarządzania finansami;
  • rozliczanie zwykłych faktur do wysokości sumy ustalonej przez Radę Wykonawczą na każdym zebraniu. Do rozliczenia faktur przekraczających ustaloną kwotę musi uzyskać wcześniejsze pisemne upoważnienie od Prezydium.

 Art. 21. Komisje i grupy robocze

Rada Wykonawcza może powoływać grupy robocze lub komisje tymczasowe do realizacji wytycznych Zgromadzenia.

Grupy te, złożone z członków Instytutów Świeckich i/lub zewnętrznych ekspertów, pracują pod kierunkiem Rady. Rada musi zapoznać Instytuty będące członkami CMIS z wynikami prac grup.

Art. 22. Finansowanie

Działalność CMIS jest finansowana ze składek Instytutów oraz z innych wpłat.

Wysokość składek Instytutów świeckich jest ustalana każdego roku przez Radę Wykonawczą i zależy od liczby członków.

Art. 23. Interpretacja

W razie konieczności interpretacji Statutów, Prezydium zasięgnie opinii właściwej Kongregacji.

Art. 24. Zmiany

Każda zmiana wprowadzona do niniejszych Statutów musi zostać przegłosowana większością dwóch trzecich głosów osób obecnych na Zgromadzeniu Generalnym i musi uzyskać zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej.

Art. 25. Rozwiązanie

W przypadku rozwiązania CMIS, należące do niej dobra materialne i finansowe zostaną przekazane podobnej organizacji, za zgodą Stolicy Apostolskiej.

  • Instytut świecki jest instytutem życia konsekrowanego, w którym wierni żyjący w świecie dążą do doskonałej miłości i starają się przyczynić do uświęcenia świata, zwłaszcza od wewnątrz.
    Kodeks Prawa Kanonicznego, Kan. 710
  • Członek instytutu świeckiego mocą swojej konsekracji nie zmienia własnej pozycji kanonicznej w Ludzie Bożym, świeckiej lub duchownej, z zachowaniem przepisów prawa, dotyczących instytutów życia konsekrowanego.
    Kodeks Prawa Kanonicznego, Kan. 711
TOP